Pattern of life

การสร้างโครงแพทเทิร์นชิ้นหลังให้สัมพันธุ์กับสรีระของผู้สวมใส่ จากรูปด้านซ้ายมือจะทำให้มองเห็นว่าตำแหน่งที่วัดตัวจะมาอยู่ตรงไหนในโครงแพทเทิร์น ซึ่งก็หมายความว่า เมื่อเราตัดออกมาแล้วตำแหน่งต่างๆในโครงแพทเทิร์นจะมาอยู่บนตัวผู้สวมใส่ตรงตามที่เราวัดตัวมา            เมื่อเข้าใจตามนี้แล้วก็พอจะมองออกว่าจะเป็นเสื้อได้อย่างไร เราลองมาดูวิธีสร้างกันค่ะ             จากเส้นเอววัดสูงขึ้นไปเท่ากับความยาวหลัง จะเป็นจุดคอหลัง แล้วลากเข้ามา 6.5 cm คอกว้างหลังเกิดขึ้นแล้ว  และเมื่อเราขีดเส้นสูงต่อขึ้นไปอีก 2 cm ก็จะเป็นคอหลังสูง ในตอนนี้จะได้รูปคอหลังแล้ว ต่อไปก็หาเส้นบ่าหลังวัดจากกลางหลังเข้ามาตามเส้นบ่าเท่ากับบ่าหลังหารสองบวกครึ่งซม. แล้วลากสูงขึ้นไปอีก 7 cm จุดไว้ ย้อนกลับไปหาความต่างยาวหน้า ยาวหลัง สมมุติยาวหน้า 34cmยาวหลัง 39cm.นำมาลบกันเหลือเท่าไรมาหารด้วยสองอีกครั้ง ผลลัพธ์ุนี้นำมาวัดต่อจากจุดที่ขีดสูงขึ้นมาจากบ่าหลัง [จะเกิดสูตรไหล่หลังสูงแล้วค่ะ]  จากนั้นให้ลากเส้นลาดไหล่หลัง จากจุดคอสูงลงมาหาจุดไหล่สูง   ...

การเรียนสร้างแพทเทิร์นเสื้อผ้า ต้องเริ่มที่อะไรก่อน ================================================        ขั้นแรกต้องเริ่มจากการวัดตัวและเข้าใจตำแหน่งบนสัดส่วนของคนเพื่อนำไปวางบนโครงสร้างแพทเทิร์น เพื่อให้สัดส่วนนั้นๆจะกลับมาเป็นเสื้อที่วางบนตำแหน่งบนตัวคนใส่ได้อย่างถูกต้อง เช่นเมื่อวัดรอบอกมาได้เท่าไร เราต้องรู้ว่าเส้นอกในโครงแพทเทิร์นมันคือเส้นไหน  และได้มาอย่างไร  ดังรูปภาพจะแสดงให้เห็นว่ารูปซ้ายคือโครงแพทเทิร์นจะกำหนดจุดคอไว้  รูปขวาคือสรีระคนใส่จะเห็นว่ามีจุดคอนั่นหมายความว่าเมื่อนำโครงแพทเทิร์นนี้มาวางบนคนใส่จุดคอที่แพทเทิร์นจะมาอยู่ตรงจุดคอคนใส่  ถ้าต้องการขยายคอลึกก็วัดลงมา [จะเรียนในบทต่อไป] เมื่อเทียบรูปซ้ายกับรูปขวาจะบอกตำแหน่งต่างตามสัดส่วนคนใส่กับเส้นต่างๆบนโครงแพทเทิร์นตามที่เคยเขียนไว้ในบทที่แล้วว่าต้องสัมพันธ์กัน เมื่อทำความเข้าใจและวัดตัวได้แล้วต่อมาก็มาเริ่มเรียนรู้ว่าเส้นทุกเส้นบนโครงแพทเทิร์นกำหนดมาจากไหน ต่อไปเริ่มเรียนรู้และกำหนดเส้นต่างๆบนโครงแพทเทิร์นมาตรฐาน เริ่มที่ชิ้นหน้าก่อน         จากริมกร...

ทำไมต้องฝึกสร้างแพทเทิร์นเสื้อผ้า คำถามนี้มีคำตอบค่ะ ========================= เมื่อครั้งยังเด็ก แม่ตัดเสื้อผ้าให้ใส่ เห็นท่านนำผ้ามาวาง แล้วพับตรงนั้นตรงนี้จากนั้นก็ใช้กรรไกรตัดได้เลย ไม่นานก็ขึ้นเย็บบนจักรเย็บผ้า และก็อีกไม่นานก็เสร็จได้ลองตัว อืม! ไม่ยาก  แต่มีข้อสังเกตุนิดนึงเท่าที่จำได้ว่าต้องเรียกเรามาลองตัวก่อนประกอบทุกครั้ง คอลึกพอดีไหม รอบอก รอบเอวพอดีหรือยัง เมื่อลองตัวพอดีแล้วจึงจัดการประกอบจริง หรือถ้าบางทีเสร็จแล้วยังได้ยินท่านบ่นเสมอๆว่า คอไม่สวยเลยเล็กหรือใหญ่ไปแต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว  ตอนนั้นยังเด็กไม่เข้าใจ ได้แต่ดีใจที่จะได้เสื้อใหม่ และคิดว่าแม่เราเก่งมาก ตัดเสื้อ ตัดชุดสวยให้เราได้ใส่ กาลเวลาผ่านไป จนผู้เขียนโตขึ้นและได้ซึมซับการเย็บผ้ามาจากแม่ รู้สึกอยากเป็นช่างเย็บผ้า อยากใส่อะไรจะได้ตัดใส่ แม่บอกให้ไปเรียนจะได้พบสิ่งใหม่ พบหลักการเย็บแบบใหม่ๆ  และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ได้รู้ว่า การตัดเสื้อผ้าให้สวย ให้ตรงกับแบบที่ต้องการ นั่นคือการสร้าง 'แพทเทิร์น' ก่อนการวางและตัดผ้านั่นเอง                ก่อนอื่นมาร...